magnetron Tube
alle holte magnetrons bestaan uit een hot filament (kathode) gehouden, of gepulst naar, een hoge negatieve potentiaal door een hoog-voltage, direct-stroom voeding. De kathode is ingebouwd in het centrum van een geëvacueerde, gelobde, ronde kamer. Een magnetisch veld evenwijdig aan het filament wordt opgelegd door een permanente magneet. Het magnetische veld zorgt ervoor dat de elektronen, aangetrokken door de (relatief) positieve buitenste deel van de kamer, naar buiten spiraal in een cirkelvormige baan in plaats van onmiddellijk bij de anode. Afstand rond de rand van de kamer zijn cilindrische holtes. De holtes zijn open langs hun lengte en sluit de gemeenschappelijke holle ruimte. Elektronen vegen langs deze openingen, induceren een resonante, hoogfrequente radiosignalen veld in de holte, waardoor weer de elektronen bundel in groepen. Een gedeelte van dit veld wordt geëxtraheerd met een korte antenne die is aangesloten op een golfgeleider (een metalen buis gewoonlijk rechthoekige dwarsdoorsnede). De golfgeleider stuurt de onttrokken RF-energie aan de belasting, die een kookkamer in een magnetron of een high-gain antenne bij radar kan.
De afmetingen van de holten bepalen de resonantiefrequentie, en daardoor de frequentie van microgolven. Echter, de frequentie niet nauwkeurig regelbaar. Dit is geen probleem in toepassingen zoals verwarmen, of in sommige vormen van radar waar de ontvanger kan worden gesynchroniseerd met een onnauwkeurige magnetron frequentie. Waar precieze frequenties nodig zijn, andere apparaten zoals de klystron gebruikt.
De magnetron is een vrij efficiënte inrichting. In een magnetron, bijvoorbeeld, een 1100 watt inbreng zal in het algemeen te maken over 700 watt microgolfenergie, een rendement van ongeveer 65%. (De hoogspanning en de eigenschappen van de kathode bepalen de kracht van een magnetron.) In plaats van een magnetron, transistoren kunnen worden gebruikt om te voorzien microgolfvermogen; transistors meestal opereren rond 25 naar 30% doeltreffendheid. Transistors worden in rollen die uiteenlopende en / of stabiele frequentiebereik vereisen. Dus de magnetron, een hogere efficiency, blijft op grote schaal gebruikt in rollen die een hoog vermogen nodig hebben, maar waar precieze frequentieregeling is onbelangrijk.